opowieści.

Hrostar otworzyl oczy znad stolu .. spojrzal na zgromadzonych , i wrocil do dalszego spania

Dziewczynka postawiła wszystkie butelki na ladzie i boczkiem-boczkiem przesunęła się ku Alice. Trąciła ją łokciem.
- A co tu tak nagle się namnożyło, mamuś? Czyżbyśmy obudziły wszystkich w Twierdzy? - szepnęła, a po chwili dodała głośniej: - To ona. - wskazując na matkę.
- O, kotek. - dziewczynce zaświeciły się oczy, gdy zobaczyła czarny ogon, który przemknął między stołami.

Drzwi karczmy otworzyły się, a po chwili wszedł przez nie chwiejnym krokiem AVq. "Co tu się, *hic*, dziejeee?" - zapytał, przytrzymując się krzesła.

Druidka sprawnym, jakże wyćwiczonym ruchem uderzyła ręką Leannę trochę poniżej pleców.
- Wstrętny kabel..
Widząc AVqa o dość wątpliwym stanie trzeźwości odsunęła trochę dalej butelki przyniesione przez córkę. Wzięła kota na ręce, przyglądając mu się bacznie.
- Zdrajca, gdzie zgubiłeś Madl?

Hrostar podniosl lekko glowe .
Wyraznie ozywil sie na widok Avq'a
* moze tez doprowadze sie do jego "stanu ducha "? - pomyslal
po czym wyciagnal fajke , rozpalil ja i zaczal przygladac sie zbieraninie ludzi .

Krzyż Południa stał z wyciągniętymi do nieba rekami, na szczycie góry, w której przepastnych czeluściach, w legendarnej jaskini Notten drzemał legendarny potwór. Wokół Krzyża szalała straszliwa burza, deszcz zacinał zaciekle, ale Krzyż nie zwracał na to uwagi trwając w transie i szepcząc tajemnicze formuły... W tym momencie starożytny rytuał odprawiany przez Krzyża przerwał... piorun, który przecinając czarne jak smoła niebo raził kapłana.
Krzyż powoli dźwignął się z kałuży i pomyślał, że chyba ta nowa klamra od płaszcza przynosi mu pecha, bo to już trzeci raz w tym tygodniu.
-Na dziś chyba już wystarczy - mruknął pod nosem Krzyż i powlókł się w dół zbocza, w poszukiwaniu zamroczonego czarami wierzchowca. Myśl o ciepłej strawie i grzanym winie, a także przyjaciołach czekających go w twierdzy dodawała mu sił.

Zgodnie z zaleceniem Alice, Drago puścił młot i zabrał się do próbowania socz... znaczy się winka.
- Cholera... ten soczek to chyba ze skorpionów pędzony... ale kopyto to to ma... - taak... teraz można tłuc młotem od rana do wieczora... -Zauważyliście że tu tak, no, nie po karczmiennemu? No... muzyki brakuje. Magowie, kapłani, bozia? Pomożecie?

Magowie..? Chyba żartujesz... Mój śpiew jest ostatnią rzeczą, jaką chciałbyś usłyszeć w życiu! Ale mogę wyczarować parę ożywionych instrumentów. Sieklik puścił oko do kowala a salę wypełniła żywa muzyka.

Muzykę zagłuszyło krótkie wycie Leanny, która ni z tego ni z owego przypomniała sobie, że po klapsie wypada wyć i płakać.
- A to za co? Ja grzeczna jestem... - z miną dziwnie przypominającą wyraz twarzy Alice przyłapanej na podkradaniu ciastek, poszła za ladę i już po chwili z blatu zniknęły dwie butelki. Jedna wyraźnie bursztynowa, a druga lekko zielona.

Hrostar nie mogl sobie uswiadomic jakim cudem , sali kominkowej w twierdzy znalazl sie nagle w karczmie ..
- echh czyzby znowu theri popil i zebralo mu sie na glupie zarty?? - pomyslal

- no nic karczma czy tez co innego , padniety jestem -powiedzial po czym wrocil do snu .

- Leanno! Tylko nie bursztynowe i zielone. Nie, nie. Nie pozwalam. Czyżbyś kogoś tu nie lubiła? - skarciła córkę druidka - I cicho, ja słucham muzyki.

Finch postanowił wyjść z kącika, przywitał się grzecznie i zajął miejsce przy wolnym stoliku.

- Mamuś, ja tu wszystkich lubię. Chociaż tego pana nie znam na ten przykład. - wskazała na Sieklika. - Ale i tak go lubię, bo jego instrumenty grają podobnie jak ty na harmonijce. - odstawiła butelki na ladę i zadowolona ze swojego komplementu ruszyła w ślad za Finchem, wymownie wpatrując się w jego kubek.
- Herbatka...

Finch zauważył zmierzającą ku niemu Leannę. Nadal trzymała te dwie butelki...

Druidka odsunęła się znacznie od Fincha. Odczekała chwilę, po czym powątpiewająco popatrzyła się w jego stronę.
- Nie było wybuchu, nie masz biegunki, nie urósł ci ogon..